PSD (Photoshop Document) – format pliku, w którym zapisuje
grafikę dwuwymiarową program Adobe Photoshop (w nowszych wersjach można również
osadzać obiekty 3D jak i pliki wideo).
Format ten zachowuje wszystkie informacje o danej grafice,
bez utraty jakości, pozwala na zachowanie warstw grafiki, ich przezroczystości,
efektów oraz warstw tekstowych. Format PSD obsługuje pliki o maksymalnym
rozmiarze do 2 GB. Pliki o rozmiarze większym niż 2 GB należy zapisywać w
formacie dużego dokumentu (PSB). Cechą szczególną tego formatu jest możliwość bezbłędnego przenoszenia
danych i osadzania ich pomiędzy innymi programami z grupy Adobe jak: Adobe
Illustrator, Adobe InDesign, Adobe Premiere, Adobe After Effects i Adobe
GoLive.
Pliki .psd
są odczytywane w programach Photoshop, Krita, GIMP Affinity oraz kilku innych
popularnych programach graficznych.
Historia
Adobe
Photoshop – rozbudowany program graficzny przeznaczony do tworzenia i obróbki
grafiki rastrowej, będący flagowym produktem firmy Adobe Systems.
Program
jest dostępny na platformy Windows i macOS. Projekty zapisywane są w formacie
plików PSD.
W roku 1987
Thomas Knoll na komputerze Apple Macintosh Plus rozpoczął pisanie programu
służącego do wyświetlania obrazów na monitorze monochromatycznym (będącym w
stanie wyświetlać tylko różne odcienie szarości)[1]. Program nazwany Display
przykuł uwagę jego brata, Johna Knolla, który zasugerował Thomasowi aby dodał
do programu funkcje edycyjne. W 1988 r. Thomas przerwał naukę na pół roku, by
wspólnie z bratem rozwijać program, którego nazwa znowu uległa zmianie na
ImagePro. W tym samym roku doszło do zawarcia umowy pomiędzy Thomasem a
producentem skanerów BarneyScan, na mocy której aplikacja miała być dołączana
do skanerów tej firmy. Przy okazji tej współpracy doszło do ostatniej już
zmiany nazwy, program otrzymał wówczas nazwę Photoshop. We współpracy z firmą
BarneyScan sprzedano 200 kopii programu.
W tym samym
czasie John odbył podróż do siedzib dwóch dużych korporacji: Adobe Systems oraz
Apple. Prezentacja programu Russellowi Brown (dyrektor artystyczny Adobe)
zaowocowała kupieniem przez Adobe praw do dystrybucji aplikacji we wrześniu
1988 roku. Kiedy John pracował w Kalifornii nad wtyczkami, Thomas programował w
Ann Arbor.
Photoshop
1.0 został wydany w 1990 r. wyłącznie na platformę Macintosh[2].
Pliki PSD w PS
Format
PSD umożliwia zapisanie wszystkich
elementów pliku:
warstwy, w tym tekstowe i korygujące;
kanały, maski i kontury;
efekty
warstwowe;
kratki i
linie prowadzące;
profile
systemu zarządzania kolorami ICC;
Mozna
wziasc zrodlo PSD i go redagowac.
Pliki psd
Pliki PSD
można otwierać w różnych wersjach programu Photoshop. Co więcej, takie pliki
można zapisywać w innych formatach (PNG, JPEG, GIF itp.) W celu dalszego
ładowania, wysyłania lub zapisywania. Po przekonwertowaniu pliku PSD na inny
format wszystkie warstwy stają się jedną warstwą. W przypadku zapisania pliku z
rozszerzeniem PSD, warstwy zostaną zapisane. Można je przeglądać i edytować.
Takie pliki są bardzo często używane w przypadku projektów dokumentów, a nie w
gotowych publikacjach lub obrazach.
Format PSD
jest najczęściej wykorzystywany do przechowywania pośrednich wyników prac nad
projektem strony.
Duży
rozmiar pliku – to jest wada.
Schemat
pracy RIP
Procesor
obrazu rastrowego (przetłumaczony z angielskiego - "procesor obrazu
rastrowego") jest częścią urządzeń drukujących, które są odpowiedzialne za
przekształcanie obrazów w format do wydruku.
FLAC
FLAC
(angielski Free Lossless Audio Codec) to popularny darmowy kodek zaprojektowany
do kompresji audio danych bez strat.
To sie
nazywa lossless data compression -
metoda
kompresji danych (wideo, audio, grafika, dokumenty prezentowane w formie
cyfrowej), przy wykorzystaniu której zakodowane dane mogą być w niepowtarzalny
sposób powrucone (wastanowlennye) dokladnie do bita, piksela, woksela itd. W takim przypadku oryginalne dane
zostaną całkowicie przywrócone ze stanu skompresowanego.
FLAC,
podobnie jak każdy inny lossless kodek,
nie usuwa żadnych informacji ze strumienia audio i jest odpowiedni do słuchania
muzyki na urządzeniach wysokojakosciowych dzwieko odtwarzających i do archiwizowania kolekcji audio.
Obecnie
format FLAC jest obsługiwany przez wiele aplikacji audio, przenośne odtwarzacze
audio i specjalistyczne systemy audio.
Strumień
audio - Informacja nieobowiazkowa:
Główne
części strumienia to:
Ciąg
czterech bajtów "fLaC"
Blok
metadane STREAMINFO
Inne
opcjonalne bloki metadanych
Oraz
Audioframy
Pierwsze
cztery bajty identyfikują strumień FLAC. Następujące metadane zawierają
informacje o strumieniu, a następnie ida skompresowane dane audio.
Opracowanie
rozpoczęło się w 2000 r. Od Josha Coalsona [4]. Format strumienia bitów został
zamrożony, gdy FLAC wszedł w fazę beta z wersją 0.5 implementacji referencyjnej
w dniu 15 stycznia 2001 r. Wersja 1.0 została wydana 20 lipca 2001 r.
Muzyka
Apple stworzyl
cos podobnego nazywasie alac
Aby odtwarzać
pliki FLAC, musisz zainstalować określone oprogramowanie (odtwarzacze) lub
filtr obsługujący format FLAC
Możesz
zainstalować odtwarzacz, który standartowo może odtwarzać pliki FLAC
naprzyklad
VLC Player
Foobar 2000
Odtwarzaj pliki
FLAC w Windows Media Player przy użyciu filtra DirectShow. Jest to wtyczka
pozwalająca programowi Windows Media Player odtwarzać pliki FLAC.
a takze
VUPlayer
Winamp z plaginem
FLAC
i inne.
